Club de lectura LeMos
Hoxe reúnese o club para falar da obra de Rexina Vega Cardume. Premio Xerais 2007.
O vigo dos anos anteriores á guerra, "metade cidade / metade aldea", vai medrando a través de personaxes que van sufrir os horrores da guerra.
Que din os lectores/as?
Bieito
"O protagonista non é Vigo; a protagonista non é unha clase social emerxente (a burguesía nada do mar, o proletariado), un Cardume; a protagonista é unha familia que se pode tomar coma exemplo dunha clase social que ve como se esmendrella.
Os personaxes non están desenvolvidos. Algúns aparecen un momento e, cando pensas que van aparecer no seguinte capítulo para mover a trama, non volven intervir.
Os movementos temporais entre capítulos fanche perder o fío de tal xeito que cando fala da avoa non sabes con certeza de que avoa está falando.
Hai, aínda así, algúns momentos vibrantes, como o capítulo XII, no que amosa nunha imaxe a caída dunha familia. Pena que esta luxada por momentos nos que estra as páxinas cunha expresións abondo requintadas. Tamén é certo que é a súa primeira novela, e que nela mostra capacidades boas".
Xosefa
"Esperaba moito máis desta novela, que se falase máis de Vigo. O que aquí sucede podería pasar en calquera parte.
O que máis me gustou foi a estampa da emigración, cun peirao ateigado de xente á espera dese navio que o conducira alén mar, na procura dunha vida mellor."
Que din os lectores/as?
Bieito
"O protagonista non é Vigo; a protagonista non é unha clase social emerxente (a burguesía nada do mar, o proletariado), un Cardume; a protagonista é unha familia que se pode tomar coma exemplo dunha clase social que ve como se esmendrella.
Os personaxes non están desenvolvidos. Algúns aparecen un momento e, cando pensas que van aparecer no seguinte capítulo para mover a trama, non volven intervir.
Os movementos temporais entre capítulos fanche perder o fío de tal xeito que cando fala da avoa non sabes con certeza de que avoa está falando.
Hai, aínda así, algúns momentos vibrantes, como o capítulo XII, no que amosa nunha imaxe a caída dunha familia. Pena que esta luxada por momentos nos que estra as páxinas cunha expresións abondo requintadas. Tamén é certo que é a súa primeira novela, e que nela mostra capacidades boas".
Xosefa
"Esperaba moito máis desta novela, que se falase máis de Vigo. O que aquí sucede podería pasar en calquera parte.
O que máis me gustou foi a estampa da emigración, cun peirao ateigado de xente á espera dese navio que o conducira alén mar, na procura dunha vida mellor."
No hay comentarios:
Publicar un comentario