Lendo Enrugas

Este mércores pola tarde Ana Fidalgo coordinou a reunión do

club de lectura Lemos, onde os lectores/as puideron 

intercambiar as impresións que lles produciu a lectura de 

Enrugas, o cómic de Paco Roca, gañador dos Goya.

Estas son algunhas das impresións que nos deixou o libro.

Xosefa

O que máis me gustou do libro foi a historia da velliña que ía gardando todo tipo de cousas para ter algo con que agasallar ao seu neto cando ía vela. Pareceume moi tenro.

Bieito

O libro non me gustou nada por varios motivos. Podo comezar dicindo que o tipo de historia que conta o autor é como se non encaixase co formato de conto e, por suposto, creo que gañaría moito dándolle forma de novela. Isto é, estamos diante das bases dunha posible novela.

Tampouco me gustaron moito os debuxos. Parécenme plamos, sen vida, sen expresión. Quizais a falta de contextualización da historia contribúa a este feito.

Loli Cid

O libro non me gustou moito se teño en conta a historia tan triste e real que conta. Cando leo un libro sempre me gusta viaxar a mundos máxicos e a viaxe a unha realidade que a cotío vexo no lugar que vivo magóame bastante.

Quero destacar  da introdución a frase de agradecemento do autor que di: "a Juanjo, o enfermeiro con "rastras", que  con tanto agarimo trataba os anciáns". Paréceme que así o autor desbota a idea de que as primeiras impresións enganan.

Logo chámame a atención o Miguel, ese personaxe duro que di non querer a ninguén na súa vida para non sufrir; mesmo é un chisco rapiñeiro e aprovéitase dos seus compañeiros roubándolles cartos disimuladamente. Con todo, ao final acaba amosando un enorme cariño por Emilio, o protagonista da historia, a quen axuda a vestirse e amañarse para que os enfermeiros non descubran o rápido que abanza a súa enfermidade. Quizais lle axude tamén porque teme á soidade, a que pouco a pouco todos van subindo ao andar de arriba e a que o seguinte pode ser el.

Para rematar podo dicir que o máis impactante para min foi o debuxo da cara de Miguel sen expresión para reflexar a perda de memoria de Miguel. A tristeza de que non te recoñeza o mellor amigo ou o familiar máis próximo ten que ser durísimo e esta imaxe é moi significativa.

Agora gozade co vídeo